دیابت در دوران بارداری و احتمال بروز اوتیسم در کودکان
گروهی از محققان بیان کرده‌اند که ابتلای مادر به دیابت دوران بارداری با بروز اوتیسم کودک ارتباط دارد.
دیابت دوران بارداری، همان‌طور که از اسمش پیداست، نوعی دیابت است که تنها در زنان باردار مشاهده می‌شود؛ به‌عبارتی در این اختلال، افزایش قند خون اولین بار در زمان بارداری رخ می‌دهد. تقریبا اغلب زنان باردار، به‌دلیل تغییرات هورمونی‌ای که در این مرحله ایجاد می‌شود، درجاتی از افزایش قند خون را تجربه می‌کنند که البته نمی‌توان آن را بیماری دیابت نامید. معمولا این تغییرات هورمونی بین هفته‌های ۲۴ تا ۲۸ بارداری زن باردار را در معرض خطر ابتلا به دیابت قرار می‌دهد. در طی بارداری افزایش هورمون‌های خاصی که جفت آنها را می‌سازد، کمک می‌کند مواد غذایی از مادر به جنین در حال تکامل منتقل شود. سایر هورمون‌های تولیدشده از جفت برای جلوگیری از افت قند خون به مادر کمک می‌کنند. این هورمون‌ها از طریق متوقف کردن عملکرد انسولین وظیفه خودشان را انجام می‌دهند. بدن برای کاهش قند خون شروع به ساختن مقدار بیشتری انسولین می‌کند تا سلول‌ها بتوانند گلوکز را تحویل بگیرند و به انرژی تبدیل کنند. معمولا لوزالمعده مادر، برای غلبه بر تاثیر هورمون‌های بارداری بر قند خون، تولید انسولین را به‌میزان تقریبی ۳ برابر بیشتر می‌کند؛ اما اگر لوزالمعده مادر نتواند به‌اندازه کافی انسولین برای غلبه بر افزایش هورمون‌های بارداری تولید کند، مقدار قند خون بالا می‌رود و نتیجه آن دیابت بارداری است. داشتن اضافه وزن قبل از بارداری، سابقه ابتلا به دیابت مادر، سابقه به‌دنیا آوردن نوزاد مرده یا نوزادی که حین تولد وزن بالای ۴ کیلوگرم داشته، و ابتلا به دیابت بارداری در حاملگی‌های قبلی، برخی عوامل مستعدکننده بروز دیابت بارداری‌اند؛ اما مواردی از دیابت حاملگی هم وجود دارد که هیچ‌یک از عوامل یادشده را ندارد.
اوتیسم نوعی اختلال رشدی است که با رفتارهای ارتباطی-کلامی غیرطبیعی مشخص می‌شود. علایم این اختلال در سال‌های اول عمر بروز می‌کند و علت اصلی‌اش ناشناخته است. اوتیسم در پسران شایع‌تر از دختران است. این اختلال بر رشد طبیعی مغز در حیطه تعاملات اجتماعی و مهارت‌های ارتباطی تاثیر می‌گذارد. کودکان و بزرگسالان مبتلا به اوتیسم در ارتباطات کلامی و غیرکلامی، تعاملات اجتماعی و فعالیت‌های مربوط به بازی مشکل دارند. این اختلال ارتباط با دیگران و دنیای خارج را برای آنان دشوار می‌سازد. در بعضی موارد رفتارهای خودآزارانه و پرخاشگری نیز دیده می‌شود. در این افراد حرکات تکراری (دست زدن، پریدن و…)، پاسخ‌های غیرمعمول به افراد، دلبستگی به اشیا، یا مقاومت در مقابل تغییر نیز دیده می‌شود و ممکن است در حواس پنج‌گانه (بینایی، شنوایی، لامسه، بویایی و چشایی) نیز حساسیت‌های غیرمعمول نشان دهند. هسته مرکزی اختلال اوتیسم اختلال در ارتباط است.
هرچند مطالعات نشان می‌دهد ابتلای مادر به دیابت دوران بارداری با بروز اوتیسم در کودکش ارتباط دارد، بر اساس مطالعات موجود این مساله برای مادرانی که پیش از بارداری به دیابت نوع دو مبتلا بوده‌اند صدق نمی‌کند.
……………………………………………
برگردان: فاطمه خوشنوا