با مرور سوابق نهاد رسمی آموزش و پرورش در ایران تلاش‌های متنوع و کاربردی چندانی برای گسترش مهارت‌های زیست مشارکتی و گروهی دانش‌آموزان نمی‌بینیم. مهمترین دلیل آن عدم تخصیص امکانات برای اجرای پروژه‌های جمعی عنوان شده است. وقتی وزارت آموزش و پرورش فقیرترین و معلمان وابسته به آن کم‌درآمدترین خوانده می‌شوند انتظارات و مطالبات فرو کاسته می‌شود به پول و هر پرسشگری و انتقادی با این پاسخ از پیش‌ آماده روبه‌رو می‌شود: «با کدام بودجه؟» یکی از معدود اقدامات برای…
ادامه مطلب