رالف قصه می‌نویسد؛ داستانی برای نویسنده‌های کوچک
الهام فخرایی//
ابی هنلن، نویسنده و تصویرگر کتاب، داستان را از زبان کودکی به نام «رالف» روایت می‌کند، رالف می‌گوید: خانم معلم ما همیشه می‌گفت: دنیا پر از قصه است و بچه‌های کلاس همیشه آنها را پیدا می‌کردند.
اما رالف با پیداکردن ایده‌ها و نوشتن داستان مشکل دارد. او کلی فکر می‌کند، به برگه زل می‌زند، به سقف خیره می‌شود، اما هر بار به جز اسمش هیچ کلمه‌ای روی صفحه کاغذ ننوشته است. رالف هر کاری می‌کند و به هر دری می‌زند تا از قصه نوشتن شانه خالی کند. مثلا مرتب می‌رود سر وقت آب‌خوری، یا برای رفتن به دستشویی اجازه می‌گیرد، توی راهروها وقت می‌گذراند، به همکلاسی‌اش پیشنهاد می‌دهد که کاغذهای قصه نویسی‌اش را منگنه کند و حتی داوطلب می‌شود که به خاله آشپز در مدرسه کمک کند، اما قصه ننویسد. چرا قصه نوشتن برای رالف این‌قدر سخت است؟
در جایی از کتاب، رالف تعریف می‌کند که: یک روز بعد از اینکه خانم معلم من را برگرداند سر جای خودم، به دیزی التماس کردم کمکم کند. «من نمی‌توانم قصه بنویسم… چون که هیچ اتفاق جالبی برایم نمی‌افتد!» دیزی گفت: «الکی نگو! خودم تا حالا کلی قصه درباره‌ات نوشتم.» به نظر رالف، دیزی نویسنده محشری است، حتی وقتی رالف در کشوی میز دنبال قصه می‌گردد و یک جوراب آنجا پیدا می‌کند، دیزی بلافاصله قصه بعدی‌اش را با عنوان «ماجراهای جوراب» شروع می‌کند.
رالف سر درنمی‌آورد که چطور باید این مشکل را حل کند، تا اینکه یک روز برای پیداکردن قصه، زیر میز دراز می‌کشد و بعد یاد آن روزی می‌افتد که روی چمن‌های پارک همین‌طوری دراز کشیده بود، به آسمان نگاه می‌کرد و آفتاب می‌خورد توی چشم‌هایش و ناگهان یک کرم روی پای او شروع کرده بود به وول خوردن، حسابی غرق فکر و خیال‌کردن بود که معلم او را پیدا کرد و بعد…
ابی هنلن با بیان ماجرای رالف از زبان خودش، به شکلی ساده و ملموس خواننده کودک یا بزرگسال را با دل‌نگرانی‌ها و مشکلاتی که یک کودک ممکن است در انجام تکالیفش با آن مواجه شود، آشنا می‌کند. نکته مهم دیگری که ابی هنلن در قصه گنجانده است، اهمیت حضور هم‌سالان در یادگیری و حل مساله بین کودکان است. نویسنده این ویژگی را به دفعات به‌کار می‌گیرد.
داستان «رالف قصه می‌نویسد» با نقاشی‌های ساده و رنگ‌های گرم و چهره‌هایی که احساسات را به خوبی نشان می‌دهند و البته طنز موجود در آن می‌تواند از جمله کتاب‌هایی باشد که بچه‌ها را به مدرسه و معلم‌ها علاقه‌مند کند و البته به‌خصوص برای معلم‌ها و والدین به عنوان طرح فعالیت در کلاس درس یا خانواده کاربرد داشته باشد.
فکرش را بکنید که بچه‌ها با آن روحیه کنجکاو و ذهن پرسشگرشان، چه داستان‌هایی می‌توانند درباره اتفاقات پیش‌آمده از زاویه دید خودشان بنویسند و این موضوع تا چه اندازه به بهبود جنبه‌های روانشناختی آنها نظیر برون‌ریزی عاطفی، کاهش استرس و افزایش اعتماد به نفس و نیز تقویت جنبه‌های شناختی و پرورش قوه تخیل آنها کمک خواهد کرد.
کتاب «رالف قصه می نویسد» می‌تواند برای شما و بچه‌هایی که با آنها سر و کار دارید، یک نقطه شروع برای تمرین نویسندگی باشد؛ امتحان کنید و تجربه‌هایتان را به اشتراک بگذارید.