مدت مناسب حضور در فضای مجازی برای نوجوانان چقدر است؟
مترجم: الهام سلمانی فروغی//
پژوهشی تازه میگوید که تا شش ساعت در روز کاملا نرمال است و احتمالا هیچ آسیبی ایجاد نمیکند، تا وقتی که به درسومشق فرزند شما لطمهای وارد نشود و ورزش و فعالیت کافی هم داشته باشد.
کدام پدرومادری یک بار هم که شده تلاش نکرده گوشی فرزند نوجوانش را بهزور از دستش بگیرد؟! سالها بود که آکادمی پزشکی اطفال امریکا (AAP) توصیه میکرد مدت حضور در فضای مجازی و کار با دستگاههای دیجیتال روزانه حداکثر دو ساعت باشد. علاوهبرآن، هشدار میداد که اگر این زمان بیشتر شود، ممکن است فرزندتان چاق شود، دچار کمخوابی شود یا افسردگی پیدا کند. این پژوهش همچنین میزان کار کردن با دستگاههای دیجیتال را با افزایش رفتارهای پرخطر، نتایج ضعیف در گواهی عمومی آموزش ثانوی و پرخاشگری مرتبط کرده است. عجیب نیست که دستگاههای دیجیتال، خصوصا تبلت و تلفن هوشمند که میتوان به رختخواب برد، میدان جنگ خانوادهها شدهاند.
براساس مطالعهای که هفته گذشته در فصلنامه روانپزشکی منتشر شد، این جنگها شاید غیرضروری باشد. این مطالعه به تحلیل اطلاعات ۶۰۸۹ نوجوان در بررسی رفتارهای پرخطر جوانان در فلوریدا در سال ۲۰۱۳ پرداخته است. مطالعه مذکور این موارد را بررسی کرده است: مدت استفاده از دستگاههای دیجیتال، خواب، نمرات مدرسه، الگوهای غذاخوردن خانواده، افسردگی، فعالیت بدنی و رفتارهای پرخطر مانند حمل اسلحه، دعوا در مدرسه، سکس هنگام مستی و مصرف مواد مخدر. مطالعه به این نتیجه رسید که حضور در فضای مجازی تا شش ساعت در روز نباید موجب نگرانی شود. نویسنده اول، کریستوفر جی فرگوسن، از دپارتمان روانشناسی دانشگاه استتسون فلوریدا، میگوید که توصیه AAP، که حالا دیگر 5 سال از عمرش میگذرد، تا حد زیادی بدون حسابوکتاب بوده است. فرگوسن میگوید: «براساس این مطالعه، و نیز مطالعه وسیع دیگری از Andrew Przybylski از دانشگاه آکسفورد، بهنظر میرسد چیزی تا حدود شش ساعت در روز کاملا طبیعی است و با کوچکترین آثار منفیای مرتبط نیست.» او ادامه میدهد: «دستگاههای دیجیتال حالا بیشتر از همیشه با زندگیمان گره خوردهاند. کل مفهوم کار با این دستگاهها و فعالیت در فضای مجازی واقعا متفاوت است با آنچه ۲۰ سال پیش بوده.»
بنابراین شاید بتوانیم تلاش کنیم که آسوده باشیم و فراموش نکنیم که همیشه درباره هرآنچه ممکن است ذهن جوانان را به خود مشغول کند هراسهایی وجود داشته است. فرگوسن میگوید: «فقط کافی است از رهگذر تاریخ برگردیم و نگاه کنیم به الویس پریسلی، کتابهای کمیک، هری پاتر، موسیقی راک دهه ۸۰ و سیاهچالهها و اژدهاها. پس تا وقتی که بچههایمان خوب درس میخوانند و خواب و ورزش کافی دارند، دستکم برای خیلی از آنها، استفاده از دستگاههای دیجیتال تاثیر عمیقی ندارد. آزمایشگاه ما اخیرا مطالعهای منتشر کرده که به بررسی مصرف رسانههای خشونتآمیز، اضطراب و افسردگی پرداخته، و هیچ مدرکی دال بر ارتباط آنها پیدا نکرده است.»
باوجود همه اینها، فرزندتان را چندان محدود نکردهاید اگر به او اصرار کنید که یک ساعت قبل از خواب از نگاه کردن به صفحهنمایش دستگاه دیجیتال دست بکشد و این لوازم را بیرون اتاقخواب بگذارد، یا این که به ورزش تشویقش کنید. همچنین صحبت کردن درباره خطرات رسانههای اجتماعی نیز مهم است.