چرا باید در فعالیت‌ها و برنامه‌های مدرسه کودکان شرکت کنیم؟
ترجمه: الیا شهبازی//
احتمالا بر کسی پوشیده نیست کودکانی که والدینشان در کارهای مدرسه و پیگیری علایق آنها کوشا هستند، شاداب‌تر و سالم‌ترند و در کارهای درسی و فوق برنامه بهتر و موفق‌تر عمل می‌کنند.
این همراهی و همیاری در کارها و فعالیت‌های کودک باعث افزایش رشد شناختی او می‌شود و کودک را باانگیزه نگه می‌دارد. همچنین باعث استحکام روابط والدین و فرزندان می‌شود و تاثیر مستقیمی بر موفقیت‌ها و دستاوردهای آکادمیک آنان دارد. والدین با همراهی کودک در پیگیری و پیاده‌سازی علایق و فعالیت‌هایش در مدرسه درواقع می‌توانند دید بهتری نسبت به وظایف فرزندپروری خود پیدا کنند و از این طریق اعتمادبه‌نفس خود را افزایش دهند و البته از فعالیت‌های درسی فرزندشان در مدرسه حس رضایتمندی بیشتری خواهند داشت.
ولی از کجا باید این همراهی و همیاری را شروع کرد؟
با توجه به زندگی پرمشغله و کارهای روزمره منزل و مدرسه، به‌نظر می‌رسد به‌طور متوسط خانواده‌ها زمان کمی برای اختصاص به این امر در اختیار داشته باشند؛ اما در نظر داشته باشید که این برنامه‌ای خشک و مشخص نیست، بلکه شما انتخاب‌های متنوعی دارید که اگر درست انتخاب کنید و به کار و هدف خود متعهد باشید، می‌بینید که با هر درجه از مشغولیت‌های متعارف زندگی با برنامه‌ریزی دقیق می‌توانید یکی از این برنامه‌ها را برای مشارکت بیشتر در فعالیت‌های فرزندتان در مدرسه و پیگیری علایق و فعالیت‌هایش انتخاب کنید تا تجربه مثبت و دلپذیری از این مشارکت برای خود و فرزندتان به‌ارمغان بیاورید.
نخست کشف کنید فرزندتان به چه چیزهایی علاقه‌مند است. ممکن است شما فکر کنید مشارکت و داوطلب‌شدن در آشپزی خیریه مدرسه انتخاب خوبی است، درحالی‌که فرزندتان بیشتر دوست دارد به گروه پیشاهنگی بپیوندد. در این صورت باید با دیگر والدینی که فرزندشان به گروه پیشاهنگی علاقه‌مند است دور هم جمع شوید و فکر کنید که چگونه می‌توانید به این پیشاهنگان جوان کمک کنید. مثلا شاید بهتر باشد جشنواره غذا راه بیندازید و درآمدش را خرج سفر پیشاهنگی آنان کنید.
نکته دیگر این است که شما چه قابلیت، استعداد یا راهکاری می‌توانید عرضه کنید. مثلا ممکن است مدرسه دوست داشته باشد که در برنامه‌ریزی گلریزان برای جمع‌آوری کمک مالی کمک کنید، درحالی‌که استعداد و توانایی شما در دوخت‌ودوز و خیاطی می‌تواند کمک بهتری برای طراحی و دوخت لباس گروه تیاتر مدرسه باشد. توجه داشته باشید که هدف از این کار ایجاد حس مثبت همکاری و همیاری شما در کار و لذت بردن شما و فرزندتان از آن است. اگر شما از کاری که انجام می‌دهید راضی و خوشحال نباشید، مطمئنا این ناراحتی را به کودک خود هم منتقل خواهید کرد.
خلاصه کلام اینکه همیاری کنید و همراه بمانید. کودکانی که والدین همراه و همیار دارند کمتر در شرارت‌های مدرسه‌ای شرکت می‌کنند، مشکلات احساسی کمتری دارند یا کمتر پیش می‌آید که در مدرسه به مشکل بربخورند. شما از اینکه یار کودک خودتان هستید و همراهی‌اش می‌کنید سود خواهید برد و این یک بازی برد-برد است.