تریسی انرایت – مارینا فرهودی‎زاده //

تماشای بازی بچه‎ها فوق‎العاده است؛ وقتی قرار باشد که آنها خودشان را سرگرم کنند به نظر می‎رسد که تخیل نامحدودی دارند. پژوهش‎ها چندین نوع بازی را شناسایی کرده‎اند که درگیر شدن بچه‎ها در آنها مزایای متعددی برایشان دارد. در بازی نمایشی- جمعی، کودک حوادث یا موقعیت‎هایی را بازسازی می‎کند که دیده یا تجربه کرده است. این نوع بازی با بازی نمایشی که در آن کودک نمایشنامه‎ای را که در تلویزیون دیده است تقلید می‎کند فرق دارد. ممکن است در موقعیت‎هایی که کودک شما به نمایش در می‎آورد یک عنصر شخصی وجود داشته باشد؛ این موقعیت‎ها می‎توانند به سادگی لباس شستن یا به پیچیدگی گزارش دقیق یک رویداد خانوادگی باشند.

بازی جمعی- نمایشی می‎تواند به پسر یا دختر شما کمک کند که مهارت‎های ظریف حرکتی‎اش را تقویت کند. فرقی نمی‎کند که او در حال پوشاندن لباس عروسک‎ها باشد یا تعمیر یک موتور؛ به‎هرحال همه این کارها توانایی‎اش را برای کار با اشیا کوچک بهتر می‎کنند.

احتمالا شما بیشترین اثر را درمهارت‎های شناختی او مشاهده خواهید کرد. چون او از تخیل و خلاقیتش استفاده می‎کند تا نمایشنامه‎هایش را بسازد زمانی که جزییات دقیق رویدادهایی که بازسازی می‎کند و نیز توالی کارهایی که باید تجربه کند را به یاد می‎آورد حافظه‎اش بهبود می‎یابد. تظاهر به خرید رفتن به مهارت‎های طبقه‎بندی و شمارش او کمک خواهد کرد و تهیه شام او را با نام‎های غذاها و مواد آشپزی آشنا می‎کند. وقتی او در حال بازی با دیگران است مهارت‎های ارتباطی‎اش را به کار می‎گیرد تا کاری که از دیگران انتظار انجامش را دارد توضیح دهد، درباره فعالیت‎هایش بحث کند، و نقشش را بازی کند. او در ضمن فرصت دارد تا مهارت‎های مدیریت اختلاف و مذاکره‎‎اش را هم بهتر کند.

بازی جمعی- نمایشی راه خوبی برای مواجهه با موقعیت‎هایی است که ممکن است به نظرش ترسناک باشند، مثلا تظاهر به دکتر رفتن یا رفتن به دندانپزشکی می‎تواند موجب شود که شرایط واقعی برایش کمتر ترسناک به نظر برسند.

حمایت کردن از بازی جمعی – نمایشی بچه‏‎تان کار آسانی است؛ زمانی برای بازی، محلی برای ساختن دنیایش، و مجموعه‎ای از لوازم نمایشی مثل لوازم آشپزخانه اسباب‎بازی، عروسک و کالسکه‎اش، یا لوازم فروشگاه بازی برایش فراهم کنید. می‎توانید هنگام انجام کارهایتان هر زمان که برایتان ممکن است با صحبت کردن درباره کارهایتان پایه‎ای محکم برای افکار او بسازید. گوش کردن به او که توضیح می‎دهد چگونه با یک موقعیت روبه‎رو خواهد شد به شما امکان می‎دهد که درک او را از مسایل مختلف بسنجید؛ مواردی مانند خطر غریبه‎ها، علت اشتباه بودن خشونت یا دزدی، یا اینکه اگر گم شود یا لازم باشد که از خیابان بگذرد چه کار باید کند. این امر به شما کمک خواهد کرد تا بدانید چه زمانی او نیاز به اطلاعات یا حمایت بیشتری دارد. پاسخ‎هایی که او جست‎وجو می‎کند زمانی برایش بامعنا و به یاد ماندنی خواهد بود که اجازه دهید او رهبری را به عهده بگیرد و خودش با انتخاب‎هایش روبه‎رو شود.

ممکن است به نظر برسد بچه شما وانمود می‎کند که یک بزرگسال است اما این بازی، همان چیزی است که به او امکان یادگیری و تمرین مهارت‎های لازم در دنیای بزرگسالان را می‎دهد.

***

منبع

 

(Visited 83 times, 1 visits today)