کودک برای آموختن تفکر باید از سلطه بزرگترها رها شود
استاد فلسفه دانشگاه تهران گفت: باید کودک را از زیر سلطه بزرگترها در آوریم و سعی کنیم آنها آزادانه بیاندیشند و تفکر را بیاموزند. فلسفه صرف برای کودکان کافی نیست، بلکه آموختن اندیشهها نیز ضروری است.
در ادامه نشستهای ماهانه فعالان و مربیان برنامه فلسفه برای کودکان، دوازدهمین نشستِ «فبک در ترازو (نگاهی انتقادی به برنامه فلسفه برای کودکان از منظر فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی)» دیروز ۷ بهمن در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، با سخنرانی دکتر خسرو باقری نوع پرست برگزار شد.
دکتر باقری در ابتدای سخنانش درباره نحوه آشنایی خود با فلسفه کودکان سخن گفت و سپس این نوع فلسفه را برای افزایش فهم و درک کودکان ضروری خواند.
به گفته دکتر باقری فلسفه یکی از درسهایی است که شاید جز دانشجویان و دانشآموزان علوم انسانی بهآن علاقه نشان ندهند اما موضوع فلسفه برای کودکان بسیار جالب و جدید است.
این استاد فلسفه از نگارش ۳ کتاب برای کودکان در زمینه فلسفه خبر داد و ابراز امیدواری کرد که تا انتهای سال این کتابها منتشر بشوند.
به گفته دکتر باقری ما در ابتدا باید سوال کنیم که فلسفه چیست؟ چه کاربردی برای کودکان دارد؟ و اساسا آموزش فلسفه چه ضرورتی دارد؟ هر یک از دانشمندان درباره مفهوم فلسفه به گونهای سخن گفتهاند و آنرا به گونهای تبیین کردهاند.
او در ادامه سخنانش به این نکته نیز اشاره کرد که ما نباید گمان کنیم که فلسفه صرف برای کودکان کافی است، بلکه آموختن اندیشهها نیز ضروری است و اساساً کار فلسفه نقد کردن و آموزش نقد کردن است. فیلسوف باید به درستی نقد کند و نقد کردن را به دیگران بیاموزد.
این استاد فلسفه فکر را دارای سه جنبه دانست که شامل تفکر محوری، اجتماع محوری و روش محوری است و تمام این موارد برای آموزش فلسفه ضرورت دارد.
او در این همایش از لیپمن سخن گفت و او را یکی از کسانی که پیشگام در امر آموزش فلسفه بودند دانست و گفت مراحل تفکر باید یکی یکی و پیدرپی صورت گیرد و انسان باید هم در تنهایی و هم در جمع تفکر کند. دو نوع فیلسوف داریم؛ یکی مروج اندیشه است و دیگری چرخ فکری ایجاد میکند و هدف از فلسفه برای کودکان تسهیل اکتشاف از افکار و تجربههای خودشان با استفاده از فنون فلسفی برگرفته از سنتهای بسیار غنی فلسفی میباشد.
دکتر باقری میگوید باید بر اخلاق نیز در فلسفه تأکید کنیم و بدانیم که بخش مهمی از فلسفه اخلاق است و نباید به راحتی از آن گذشت و البته باید دقت کرد که باید بر روشهای اخلاقی تأکید کنیم و نه قواعد اخلاقی. باید کودک را از زیر سلطه بزرگترها در آوریم و سعی کنیم که آنها آزادانه بیاندیشند و تفکر را بیاموزند.