در نبود امنیت غذایی کودکان کهگیلویه کوتاه قد شدهاند
۱۰ / ۶ / ۱۳۹۳
بر اساس آنچه خبرگزاری مهر از استان کهگیلویه و بویراحمد گزارش داده است کودکان این استان به دلیل نبود امنیت غذایی از متوسط قد کودکان ایران دو برابر کوتاه قدترند.
کهگیلویه و بویراحمد یکی از استانهایی است که اگرچه دارای خاک حاصلخیز و آب فراوان است اما در زمینه غذایی از استانهای ناامن به شمار میرود و مشکل سوءتغذیه به شکل کوتاهی قد و کموزنی در کودکان زیر پنج سال آن دیده میشود.
سالهاست که در نبود امنیت غذایی مناسب، کوتاهی قد و کموزنی بلای جان کودکان کهگیلویه و بویراحمدی شده بهطوری که میزان کوتاهی قد در این استان دو برابر متوسط کشوری است.
مدیرکل دفتر بهبود تغذیه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی کشور کوتاهی قد در استان کهگیلویه و بویراحمد را حداقل دو برابر متوسط کشوری عنوان میکند و میگوید: میزان کوتاهی قد کودکان در کشور شش درصد و در کهگیلویه و بویراحمد ۱۲ درصد است.
به گفتهء دکتر زهرا عبدالهی البته طی دو دهه گذشته این روند کاهش داشته است و ۲۰ سال پیش۳۰ درصد بوده است با این حال این به معنای رفع مشکل نیست. در سال ۱۳۷۴، حدود ۲۰ درصد کوتاهی قد در کشور داشتیم که این میزان اکنون به شش درصد رسیده و میانگین قد کودکان سه تا چهار سانتیمتر افزایش یافته است.
دکتر عبدالهی با اشاره به مطالعات تغذیهای در استان کهگیلویه و بویراحمد، میزان کوتاهی قد کودکان در این استان را زیاد میداند و میگوید: یکی از علتهای اصلی کوتاهی قد، سوءتغذیه مزمن است و در طولانی مدت وقتی کودکی خوب غذا نمیخورد و انرژی، پروتئین و مواد مغذی به خوبی به بدن او نمیرسد، ابتدا وزنش کم میشود و بر قد او نیز تاثیر میگذارد.
علاوه بر این در زمینه رشد و تکامل مغزی نیز مشکل خواهد داشت که آن قابل روئیت نیست و لطمه زیادی به بهره هوشی، قدرت یادگیری و پیشرفت تحصیلیاش وارد می کند که قابل جبران نیست.
کودکی که به این مشکل مبتلا میشود در بزرگسالی توانمندی فکری و جسمی لازم برای پیشرفت تحصیلی و رسیدن به مدارج عالی علمی و نیروی کافی برای کار را ندارد و نتیجه این است که بازده تولید فرد پایین است و این منجر به فقر او خواهد شد و این چرخه نامعیوب فقر و سوءتغذیه ادامه مییابد و نسل به نسل پیش میرود و این روند توسعه در جامعه را نیز با مشکل مواجه میکند.
دکتر عبدالهی مشکل کوتاهی قد را تنها مختص به استان کهگیلویه و بویراحمد نمیداند و استانهای کرمان، خوزستان، هرمزگان و سیستان و بلوچستان را نیز از دیگر مناطقی عنوان میکند که از نظر شاخصهای تغذیهای وضعیت نامطلوب دارند و جزء استانهای ناامن غذایی هستند.
اما امنیت غذایی چیست که این استانها فاقد آن هستند؟ عبدالهی در تعریف امنیت غذایی میگوید: امنیت غذایی یعنی همه مردم در همه اوقات به غذای کافی، سالم با کیفیت مناسب و مطابق با ترجیح فرهنگیشان دسترسی داشته باشند. اگر این اتفاق بیفتد میگوییم که یک جامعه از امنیت غذایی برخوردار است.
مدیرکل دفتر بهبود تغذیه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی کشور، تامین و تولید غذا، قدرت خرید، فرهنگ و سواد تغذیه و شاخصهای بهداشتی را از عوامل مؤثر در امنیت غذایی میداند و بیان میکند: اگر بخواهیم از نظر امنیت غذایی استانهای کشور را رتبه بندی کنیم، از استانهای امن تا ناامن در کشور وجود دارد.
او با بیان اینکه برخی استانهای محروم کشور در زمینه امنیت غذایی ناامن هستند، میگوید: استان کهگیلویه وبویراحمد یکی از استانهای ناامن غذایی است و این میطلبد که حتما در قالب مداخلات چند بخشی امنیت غذایی در استان را ارتقا بدهیم.
دکتر عبدالهی این مداخلات چند بخشی را شامل مداخله در تولید مواد غذایی، عرضه مواد غذایی و کنترل قیمتها، آموزش و ارتقای سواد تغذیهای و بهداشت غذایی عنوان میکند و میگوید: باید به همه این عوامل توجه شود تا بتوانیم امنیت غذا و تغذیه را در یک منطقه داشته باشیم.
به گفته او قرار نیست دولت برای رفع این مشکل پول تقسیم کند چنانچه وقتی در دولت قبل پول تقسیم کردند، امنیت غذایی نه تنها بهتر نشد بلکه بدتر هم شد.