hjun

10 / 6 / 1393

بر اساس آنچه خبرگزاری مهر از استان کهگیلویه و بویراحمد گزارش داده است کودکان این استان به دلیل نبود امنیت غذایی از متوسط قد کودکان ایران دو برابر کوتاه قدترند.

کهگیلویه و بویراحمد یکی از استان‎هایی است که اگرچه دارای خاک حاصلخیز و آب فراوان است اما در زمینه غذایی از استان‎های ناامن به شمار می‎رود و مشکل سوءتغذیه به شکل کوتاهی قد و کم‎وزنی در کودکان زیر پنج سال آن دیده می‎شود.

سال‎هاست که در نبود امنیت غذایی مناسب، کوتاهی قد و کم‎وزنی بلای جان کودکان کهگیلویه و بویراحمدی شده به‎طوری که میزان کوتاهی قد در این استان دو برابر متوسط کشوری است.

مدیرکل دفتر بهبود تغذیه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی کشور کوتاهی قد در استان کهگیلویه و بویراحمد را حداقل دو برابر متوسط کشوری عنوان می‎کند و می‎گوید: میزان کوتاهی قد کودکان در کشور شش درصد و در کهگیلویه و بویراحمد ۱۲ درصد است.

به گفتهء دکتر زهرا عبدالهی البته طی دو دهه گذشته این روند کاهش داشته است و ۲۰ سال پیش۳۰ درصد بوده است با این حال این به معنای رفع مشکل نیست. در سال ۱۳۷۴، حدود ۲۰ درصد کوتاهی قد در کشور داشتیم که این میزان اکنون به شش درصد رسیده و میانگین قد کودکان سه تا چهار سانتیمتر افزایش یافته است.

دکتر عبدالهی با اشاره به مطالعات تغذیه‎ای در استان کهگیلویه و بویراحمد، میزان کوتاهی قد کودکان در این استان را زیاد می‎داند و می‎گوید: یکی از علت‎های اصلی کوتاهی قد، سوءتغذیه مزمن است و در طولانی مدت وقتی کودکی خوب غذا نمی‎خورد و انرژی، پروتئین و مواد مغذی به خوبی به بدن او نمی‎رسد، ابتدا وزنش کم می‎شود و بر قد او نیز تاثیر می‎گذارد.
علاوه بر این در زمینه رشد و تکامل مغزی نیز مشکل خواهد داشت که آن قابل روئیت نیست و لطمه زیادی به بهره هوشی، قدرت یادگیری و پیشرفت تحصیلی‎اش وارد می کند که قابل جبران نیست.

کودکی که به این مشکل مبتلا می‎شود در بزرگسالی توانمندی فکری و جسمی لازم برای پیشرفت تحصیلی و رسیدن به مدارج عالی علمی و نیروی کافی برای کار را ندارد و نتیجه این است که بازده تولید فرد پایین است و این منجر به فقر او خواهد شد و این چرخه نامعیوب فقر و سوءتغذیه ادامه می‎یابد و نسل به نسل پیش می‎رود و این روند توسعه در جامعه را نیز با مشکل مواجه می‎کند.

دکتر عبدالهی مشکل کوتاهی قد را تنها مختص به استان کهگیلویه و بویراحمد نمی‎داند و استان‎های کرمان، خوزستان، هرمزگان و سیستان و بلوچستان را نیز از دیگر مناطقی عنوان می‎کند که از نظر شاخص‎های تغذیه‎ای وضعیت نامطلوب دارند و جزء استانهای ناامن غذایی هستند.

اما امنیت غذایی چیست که این استان‎ها فاقد آن هستند؟ عبدالهی در تعریف امنیت غذایی می‎گوید: امنیت غذایی یعنی همه مردم در همه اوقات به غذای کافی، سالم با کیفیت مناسب و مطابق با ترجیح فرهنگی‎شان دسترسی داشته باشند. اگر این اتفاق بیفتد می‎گوییم که یک جامعه از امنیت غذایی برخوردار است.

مدیرکل دفتر بهبود تغذیه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی کشور، تامین و تولید غذا، قدرت خرید، فرهنگ و سواد تغذیه و شاخص‎های بهداشتی را از عوامل مؤثر در امنیت غذایی می‏‎داند و بیان می‎کند: اگر بخواهیم از نظر امنیت غذایی استان‎های کشور را رتبه بندی کنیم، از استان‎های امن تا ناامن در کشور وجود دارد.
او با بیان اینکه برخی استان‎های محروم کشور در زمینه امنیت غذایی ناامن هستند، می‎گوید: استان کهگیلویه وبویراحمد یکی از استان‎های ناامن غذایی است و این می‎طلبد که حتما در قالب مداخلات چند بخشی امنیت غذایی در استان را ارتقا بدهیم.

دکتر عبدالهی این مداخلات چند بخشی را شامل مداخله در تولید مواد غذایی، عرضه مواد غذایی و کنترل قیمت‎ها، آموزش و ارتقای سواد تغذیه‎ای و بهداشت غذایی عنوان می‎کند و می‎گوید: باید به همه این عوامل توجه شود تا بتوانیم امنیت غذا و تغذیه را در یک منطقه داشته باشیم.

به گفته او قرار نیست دولت برای رفع این مشکل پول تقسیم کند چنانچه وقتی در دولت قبل پول تقسیم کردند، امنیت غذایی نه تنها بهتر نشد بلکه بدتر هم شد.

 

(Visited 117 times, 1 visits today)