به نظر می رسد که برای ضرب و شتم کودکان و خدمتکاران منع قانونی وجود ندارد، اما ما به خوبی می‎دانیم انجام این گونه رفتارها نامعمول و غیرمرسوم است و به خوبی جای خالی قانونی برای جلوگیری از چنین رفتاری احساس می‎شود.

در سال ۲۰۰۳ قانون به والدین اجازه داد تا کودکان خود را کتک بزنند و تنها ضربه به سر و استفاده از وسایل تنبیهی شوک‎آور و الکتریسیته را غیرقانونی اعلام کرد. اما با این وجود میزان و اندازه تنبیه بدنی بسته به سن و اوضاع کودک توجیه پذیر بود. آیا شما می‎توانید تنبیه بدنی یک معلول یا یک فرد مسن را توجیه کنید؟ ما هم نمی‎توانیم. اما این دقیقا همان کاری است که با کودکان انجام می‎دهیم.

همان‎گونه که ما حق کتک زدن یک فرد مسن یا یک فرد معلول را نداریم، حق کتک زدن یک کودک را نیز نداریم در واقع تنبیه بدنی نوعی مجازات در خانه است، آن‎هم مجازات موجودی (کودک) که قادر به دفاع از خود نیست.

درست است که قانون مجازاتی را مجاز می‎داند که معقول و موجه باشد اما به راستی چه کسی می‎تواند مجازات موجه و معقول را مشخص کند؟ بر اساس کنوانسیون متحده حقوق کودک (UNCRC) هر گونه تنبیه بدنی کودکان و نوجانان نقض فاحش حقوق بشر محسوب می‎شود. با اینکه کشورهایی همچون بریتانیا و اسکاتلند نیز به این کنوانسیون پیوسته‎اند اما در قوانین داخلی خود تنبیه بدنی کودک را جرم انگاری نکرده‎اند.

در حال حاضر انگلستان تنها کشور اروپایی است که می‎خواهد ممنوعیت تنبیه بدنی کودکان را جرم انگاری و قانونی کند. بر اساس یک تحقیق انجام شده در سال ۲۰۱۰ تقریبا یک سوم از والدین اسکاتلندی تنبیه بدنی کودکان را تنها راه تربیت و منضبط کردن فرزندانشان می‎دانستند. این آمار تاسف‎آور است. تحقیقات بین‎المللی نشان می‎دهد که برای جلوگیری از ادامه این تصور غلط که تنها راه تربیت فرزندان تنبیه بدنی آنهاست، کمک از آموزش و پرورش و پس از آن ایجاد قوانین سخت‎گیرانه به منظور جلوگیری از تنبیه بدنی است.

همان‎گونه که مشاهده می‎کنیم موج وسیعی از تنبیهات بدنی خطرناک در کشورهای اروپایی شکل گرفته است. والدین تنها با این استدالال که مختار به تربیت فرزندشان هستند و آنها بهتر از هر کسی می‎توانند این کار را انجام دهند بدن و ذهن و روان فرزندانشان را هدف قرار می‎دهند و دولت‎ها تنها در جایی وارد عمل می‎شوند که متوجه شوند این تنبیه بدنی به طرز فجیعی صورت گرفته و موجب نقص عضو کودک یا فوت او شده است .

هدف تمام قوانین جلوگیری از جرم و جنایت معرفی شده است. در مورد تنبیه بدنی کودکان نیز در حقیقت خشونت و ضرب و جرح علیه کودکان، خود جنایت بزرگی علیه انسانیت است و باید در این خصوص تغیر نگرشی کلی به وجود آید. ارزش قائل شدن برای کودکان و نگاه به آنها به عنوان آینده سازان جامعه یک نگرش کلیدی است. دولت اسکاتلند گفته است که می‎خواهد این کشور را به بهترین مکان برای کودکان تبدیل کند. لذا منع قانونی ضرب و شتم کودکان و توجیه ناپذیر کردن این اقدام، شروعی مهم تلقی خواهد شد.

منبع:

http://www.scotsman.com/scotland-on-sunday/opinion/comment/anne-houston-there-s-no-justification-for-hitting-our-children-1-2425690

(Visited 67 times, 1 visits today)