موج تازه كودكان گمشده در سودان
سودان جنوبى- هزاران كودك بىسرپرست در حال خروج از منطقه در حال شورش و منزوى جنوب سودان هستند تا از حملات هوايى سهمگين و احتمال قحطى فرار كنند.
اين كودكان كه توسط والدينشان و به دليل وجود قتل و غارت و مردابهاى مملو از مالاريا در سراسر مناطق جنگى به فرار تشويق شدهاند در حال تكرار يكى از تاسف آورترين فصول تاريخى سودان هستند؛ كوچ كودكان موسوم به پسران گمشده در خلال جنگ داخلى در دهه ١٩٩٠ ميلادى، كودكان سرگردانى كه در طول صدها مايل راه پیش رویشان، شكار بمب افكنها، شبه نظاميان و شيرهاى گرسنه مىشدند.
اكنون نسل تازهاى از پسران و حتى دختران گمشده از ميان جنگى پديد آمدهاند كه عليرغم امضا توافقنامه صلح، هرگز كاملا به پايان نرسيده است. حيدر موسى، ١٤ ساله، خود را به سختى به كمپ گل آلود و به سرعت در حال رشد آوارگان در “يده” رسانده است. روزانه هزار نفر به اين كمپ ملحق مىشوند كه اين روند باعث شده جنگل سبز و شاداب به دريايى كثيف از چادرهاى برزنتى سفيد سازمان ملل متحد تبديل شود. به همراه حيدر موسى هشت پسر ديگر نيز با لباسهاى مندرس و شكمهايى پر از علف، كه در مدت چند روز قوت غالب آنها بوده، به اينجا رسيدهاند. آنها با پاى برهنه در لجن ایستادهاند و مشتاقانه به ديگ بزرگ لوبيای در حال پخت نگاه مىكنند. براى خوردن يك وعده غذاى واقعى و اسكان در خانه تازه آماده مىشوند؛ يك كارتن مقوايى به عنوان زيرانداز در يك آلونك پر از موش.
حيدر در حال بازى با دكمه شكستهى تیشرت اهدايىاش مىگويد: ما ديگر درباره والدينمان صحبت نمىكنيم. حتى اگر برگرديم كسى را پيدا نخواهيم كرد. جان پرندرگاست از بنيانگزاران پروژه ايناف كه براى پايان نسل كشى و جرايم عليه بشريت مبارزه مىكند، بيست سال پيش از نزديك با پسران گمشده كار كرده است. وى مىگويد: به نظر مىرسيد اين داستان ديگر تكرار نخواهد شد اما بار ديگر ما اينجا هستيم.
به نظر مىرسد سودان بيش از هر كشور ديگرى در اين منطقه مستعد غرق شدن در روزهاى بد گذشته است. ملل بسيارى در آفريقا درگير جنگ داخلى شدهاند اما سرانجام خود را از اين ورطه نجات دادهاند. حتى سومالى بالاخره در حال پايان دادن به آشوب است. ولى ٥٦ سال است كه سودانىها جز در وقفههاى كوتاهى با هم جنگيدهاند.
اتهام دولت سودان انجام حملات سنگين به غيرنظاميان به بهانه نبرد با شورشيان است. اين اتفاق در دهه هاى ١٩٨٠ ميلادى در جنوب سودان، ١٩٩٠در كوههاى نوبا، و در اوايل سده حاضر در دارفور تكرار شد. بار ديگر دهكدههاى نوبا هدف بمبارانهاى نيروى هوايى سودان قرا گرفتهاند كه موجب فرار و اقامت روستاييان در غارهاى كوهستانى شده و آنها در معرض گرسنگى قرار داده است.
كشور تازه به استقلال رسيده سودان جنوبى كه سال گذشته از سودان جدا شده مظنون به مسلح كردن شورشيان نوبايى است كه در كنار ارتش جنوب عليه ارتش سودان مبارزه مىكنند. در ماههاى اخير سودان و سودان جنوبى پس از به بن بست رسيدن مذاكرات بر سر تعيين سهم درآمدهاى نفتى و تحديد مرزهاى دو كشور وارد جنگ شدهاند. امروزه دهها هزار سرباز نوبايى كه سلاح، موشك و تانك در اختيار دارند مىگويند كه تا سرنگونى دولت خارطوم حاضر به خلع سلاح نخواهند بود. بخشى به اين دليل كه بسيارى از نوبايى ها مسيحى وغير عرب هستند در حاليكه دولت سودان توسط اعراب مسلمان رهبرى مىشود.
هجوم اخير، كودكان اهل نوبا را در محاصره قرار داده بطوريكه جايى براى فرار ندارند. يك مددكار در كمپ يده گفته كه ١٤ پسربچه كه قصد داشتند به اينجا بيايند توسط ايست بازرسى ارتش سودان كشته شدهاند. بسيارى ديگر توسط بمبها جان خود را از دست دادهاند، بيمارى منطقه را فرا گرفته و نوزادانى كه بر پشت مادران به اينجا آمدهاند بسيار لاغر و بيمار بودهاند كه بلافاصله در بيمارستانهاى صحرايى از راه بينى تغذيه شدهاند.
حيدر، آلونك شماره ٦٠ كمپ را با سه پسربچه ديگر سهيم شده و با وجود نيش كشنده مالاريا بدون پشه بند در آن زندگى مىكند. جَزولى يكى از هم آلونكىها از والدينش خبر ندارد و محمد دوست ديگرش مىگويد كه مادر و پدرش او را رها كردهاند. حيدر در ٦ سالگى به همراه برادرش توسط اعراب ربوده شده و به بردگى گرفته شده بودند. بردگى يكى از معضلات جدى جنگ داخلى در سودان بوده كه به نظر مىرسد دوباره در حال ظهور است. اخيرا ربايندگان برادر حيدر را به ضرب گلوله كشتهاند. او به آرامى مىگويد: حتى چهره والدينم را به ياد نمىآورم. در يده در بيست كيلومترى جنوب مرز سودان، سپيده دم با صداى تبرى كه درختان راقطع مىكند آغاز مىشود. درختان مىافتند، جادهها باز مىشوند و كمپ به مكانى دايمى تبديل مىگردد.
منبع: http://www.post-gazette.com/stories/news/world/sudans-new-wave-of-lost-children-642805