افغانستان: بیگاری کودکان در کورههای آجرپزی
بیگاری در کورههای آجرپزی یکی از متداولترین مشاغل پرخطر در افغانستان است. سرویس خبری و تحلیلی حقوق بشر سازمان ملل بر اساس گزارش اخیر سازمان کار جهانی مینویسد: بیش از نیمی از کارگران این کورهها را کودکانی تشکیل میدهند که عمدتا زیر ۱۴ سال سن دارند و تنها تعداد کمی از این کودکان شانس تحصیل دارند تا امیدوار باشند که زمانی دست از کار در کوره بکشند.
بیشتر کودکان این کار را در سنین هفت یا هشت سالگی شروع میکنند، و در حدود ۸۰ درصد آنها زیر ده سال سن دارند. بر اساس گزارش سازمان کار جهانی، کار در این کورهها در واقع بیگاری برای ادای قرض است: “کارگران و خانوادههای آنها برای بازپرداخت وامهایی که برای نیازهای بنیادی خود نظیر هزینههای درمانی، ازدواج یا مراسم تدفین دریافت کردهاند به کار در یک کوره آجرپزی روی آورده و گرفتار میشوند.”
گزارش سازمان کار جهانی میگوید که نیازهای بنیادی زندگی، خانوادهها را مجبور میکند تا بهطور مرتب وام دریافت کنند، در اغلب موارد قرضی را که برای تهیه غذا در زمستان دریافت کردهاند باید با کار در تمام فصل بازپرداخت کنند.
۶۴ درصد از خانوادههای مورد بررسی برای ۱۱ سال یا بیشتر در این کورهها کار کردهاند و ۳۵ درصد این کار را برای بیش از ۲۰ سال ادامه دادهاند. تعداد دقیق کورههای آجرپزی افغانستان مشخص نیست، اما بر اساس برخی گزارشها تنها در منطقه سرخرود ولایت ننگرهار حدود ۹۰ کوره فعال وجود دارد که در هر کدام ۱۵۰ تا ۲۰۰ کودک مشغول بهکارند.
سازمان کار جهانی برآورد میکند که در منطقه ده سبز کابل ۸۰۰ کوره وجود داشته باشد. سارا کرامر، نویسنده اصلی این گزارش میگوید: “به دلیل اضطرار و فقر شدید است که خانوادهها کودکانشان را در سنین کم برای کار به این کورهها میفرستند و چهار چرخه غالب در ایجاد این قسم بیگاریها در افغانستان موثر است: بدهی، آسیب پذیری، وابستگی و فقر”.
