آموزش و پرورش را یکی از ابزار علوم اعصاب کنیم
دو کلاس کودکستانی در دبستان بلو (بلو اسکول) ماه پیش سخت مشغول انجام کاری بودند که تب و تابش تمام کودکستانهای آمریکا را گرفته است: نقاشی کشیدن.
یک گروه در پی کشیدن انواعی از خود نگارهها (تصویرهای از خود) بود. یک دختر پنجساله درباره نقاشیاش گفت: اون منم که دارم درباره مغزم فکر می کنم.
پایین راهرو، کودکان با مدادرنگیهای روغنی در حال به تصویر کشیدن احساسات خود بودند، با ترسیم نقشهای از جایی که شروع کردند و جایی که تمام کردند. برای یک دختر، اندوه در خانه با یک نوشیدنی خوشمزه و خرس عروسکیاش به پایان رسید. چنین درگیری مستقیمی با اندیشهها و احساسها ممکن است برای چنین مغزهای خردسالی عجیب به نظر آید، اما این بخشی از برنامه اساسی بلو اسکول، (مدرسه خصوصی در مرکز منهتن نیویورک است که شش سال پیش به عنوان یک گروه بازی آغاز به کار کرده است) شده است.
از همان ابتدا، بنیانگذاران آن میخواستند پژوهشهای علمی درباره رشد دوران کودکی را در کلاسهای خود مورد بهره برداری قرار دهند. با گسترش سریع آن به مدرسه ای با 200 دانش آموز تا کلاس سوم دبستانی، این مدرسه اکنون به گونهای به یک آزمایشگاه ملی برای ادغام علوم اعصاب شناختی با پیشرفته ترین نطریههای آموزشی در تعیین برنامههای درسی، پیشرفت حرفهای و طراحی مدرسه تبدیل شده است.
لیندزی روسو، که ملقب به غیر معمول ترین مدیر مستندسازی برنامه های درسی و پژوهش است، اظهار داشت: مدرسهها این دانش جدید عصب شناسی را به کار نمیگرفتند. هدف ما از ابتدا این بود که ابزارهای پژوهش را به کار گرفته و آنها را با آنچه که ما در مدرسه انجام میدهیم سازگار نماییم. بنابراین، کودکان بلو اسکول درباره آنچه که «the amygdala hijack» (یعنی، هنگامی که کنترل احساسات خود را از دست میدهند چه اتفاقی برای مغزشان میافتد) نامیده میشود، یاد میگیرند.
آموزگاران تلاش میکنند تا بچهها را در «موقعیت پیشرفت» قرار دهند، حالتی که آنها نسبت به نظر (ایده)های تازه پذیرا هستند. زمانهایی برای بازنگری، هم برای دانش آموزان و هم آموزگاران، در برنامه روزانه درنظر گرفته شده است چرا که بازنگری عملکرد اجرایی (یعنی، قابلیت پردازش اطلاعات به شکلی منظم، تمرکز بر هدفها و به نمایش گذاردن کنترل شخصی) را تقويت میکند.
سال پیش، برنامه آموزشی مدرسه اصلاح شد تا واژه «فرا-شناخت/شناخت غیر نمادین» (meta-cognition) – یعنی، قابلیت فکر کردن درباره فکر کردن – به برنامه افزوده شود.
دیوید راک – از اعضای هیات مدیره مدرسه و از بنیانگذاران موسسه عصب رهبری (NeuroLeadership Institute)، گروه پژوهشی که خود را وقف مطالعه علوم مغزی مرتبط با رهبری/فرماندهی کرده است گفت: داشتن زبانی برای این گونه تجربههای ذهنی به کودکان امکان بیشتری میدهد تا احساسات خود را نظم دهند. پژوهشهای فراوانی وجود دارد که نشان میدهد احساسهای منفی مانع یادگیری میشود، در حالی که احساسهای مثبت توجه کودک را گسترش داده و قابلیت او برای جذب و نگهداری اطلاعات را بالا میبرد.
بر این پایه،در حال حاضر راهبردهایی برای تنظیم احساسات مورد توجه فزایندهای در مدارس پیشرو سراسر کشور آمریکا قرار میگیرد.